In het regeerakkoord van de nieuwe rechtse minderheidsregering staat een hele korte cultuurparagraaf. Het begint hoopgevend, want de eerste zin luidt:
“De overheid schept condities op het gebied van kunst en cultuur die de kwaliteit verhogen ende toegankelijkheid waarborgen. Uitgangspunt is dat in alle regio’s een hoogwaardig cultureel aanbod blijft bestaan.”
Vervolgens komt het ware gezicht van de mannetjes Rutten en Verhagen boven, nog geaccentueerd door het geval Wilders in de achtergrond. Want ze houden niet van cultuur, dat is duidelijk. Tenzij het om André Hazes, Jan Smit of Frans Bauer gaat, natuurlijk. En verdienen, getuige de zinsnede:
“Er komt meer aandacht voor de verdiencapaciteit van cultuur.”
Vervolgens komt het ware gezicht van de mannetjes Rutten en Verhagen boven, nog geaccentueerd door het geval Wilders in de achtergrond. Want ze houden niet van cultuur, dat is duidelijk. Tenzij het om André Hazes, Jan Smit of Frans Bauer gaat, natuurlijk. En verdienen, getuige de zinsnede:
“Er komt meer aandacht voor de verdiencapaciteit van cultuur.”
Afschaffing van de Cultuurkaart zet de kunsten voor minstens 20 jaar op achterstand
De narigheid begint pas echt bij de tweede bullit:
“De cultuurkaart en de innovatie- en matchingregeling worden geschrapt.” Vooral dat eerste is ernstig, want de cultuurkaart is bestemd voor scholieren, die hiermee via hun opleiding in aanraking kunnen komen met allerlei vormen van cultuur. Het gaat om € 15 per scholier, een schijntje, maar de afschaffing ervan zet Nederland in cultureel opzicht direct op een gegarandeerde achterstand van tenminste 20 jaar.
“De cultuurkaart en de innovatie- en matchingregeling worden geschrapt.” Vooral dat eerste is ernstig, want de cultuurkaart is bestemd voor scholieren, die hiermee via hun opleiding in aanraking kunnen komen met allerlei vormen van cultuur. Het gaat om € 15 per scholier, een schijntje, maar de afschaffing ervan zet Nederland in cultureel opzicht direct op een gegarandeerde achterstand van tenminste 20 jaar.
Drie orkesten, een koor, een muziekbibliotheek en een educatiecentrum: met één pennestreek weggevaagd
Voor muziekliefhebbers, of zij die het kunnen worden, zit de narigheid in de Mediaparagraaf. In één regel wordt een belangrijke pijler onder de muziekbeleving in Nederland onderuitgehaald: “Het muziekcentrum voor de omroep wordt afgeschaft,” staat er plompverloren. Even voor de helderheid: het gaat hier om drie orkesten, een koor, een muziekbibliotheek en een educatiecentrum. Voor de betrokkenen komt dit onheilspellende regeltje als een donderslag bij heldere hemel. Geen enkel signaal vooraf, geen overleg niets. De tijd (hoe kort ook) dat de overheid met burgers in overleg wilde gaan en/of naar ze wilde luisteren is kennelijk voorbij. Hopelijk maar voor heel even. Lang kan het niet duren, want barbarij stuit onherroepelijk op verzet, dat leert de geschiedenis.
Op de actiesite van het MCO (http://www.mco.nl/mco_page/actie) hebben al meer dan 17.000 cultuurliefhebbers hun reactie gegeven. Maar de echte reactie – die ook het meest zoden aan de dijk zet – kunnen we in maart 2011 geven. Dan kiezen we voor de Provinciale Staten, die op hun beurt de Eerste Kamer kiezen.
Mike Bisschops
Geen opmerkingen:
Een reactie posten